Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران اکونومیست»
2024-05-04@13:33:13 GMT

انتشار آثار نمایشی آقاخانی و باشکوه

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۱۷۴۹۲

انتشار آثار نمایشی آقاخانی و باشکوه

«نوزده، نودونه» نوشته ایوب آقاخانی و «خواب خوب خواب» نوشته سلیم باشکوه به عنوان تازه‌ترین آثار نمایشی تولیدی مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری منتشر شده‌اند.

به گزارش ایران اکونومیست، کتاب «نوزده، نودونُه؛ درام در نُه صحنه» به‌قلم ایوب آقاخانی در ۷۲ صفحه با قیمت ۶۰هزار تومان در انتشارات سوره مهر روانه بازار شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کتاب به توصیف درام می‌پردازد و با بیان شاهد مثال‌هایی روش‌های نگارش درام را توضیح می‌دهد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «اصلاً گزینه دیگه‌ای روی میز نیست. همه‌ش دعوای قدرته. معادلات دنیا داره جابه‌جا می‌شه؛ هزینه‌ش رو هم مردم عادی می‌دن؛ مثل همیشه حتی اگه اشتباه انسانی پشتش باشه. چرنوبیل یادت نیست؟ برای اون چشم‌بادومی‌ها هم که «مردم» یعنی «گله». فقط «شماره» عددها عوض می‌شن؛ قدرت جابه‌جا می‌شه تا بعضی‌ها بشینن سرجاشون و بفهمن دنیا دست کیه!»  

 همچنین کتاب «خواب خوب خواب» نمایشنامه‌ای نوشته سلیم باشکوه است که در ۶۰ صفحه و با قیمت ۵۵ هزار تومان در نشر یادشده عرضه شده است.

 «خواب خوب خواب» روایتی از زندگی خانواده‌ای است که بعد از به کما رفتن و نباتی شدن زندگی یکی از برادران درگیر مشکلات فراوانی می‌شود.

در خلاصه داستان این نمایشنامه آمده‌است: «خواب خوب خواب» ترسیم هابیل و قابیل یکی از مهم‌ترین اساطیر انسانی است که روایت آن در حصار مکان و زمان خاصی متوقف نمانده است، پرداخت به این اسطوره در کنار پی‌رنگ‌های دیگر که در جریان داستان «خواب خوب خواب» اتفاق می‌افتد نشانی از حضور زنده این اسطوره در زندگی انسان معاصر دارد. در گزیده‌ای از این کتاب آمده است: «مشهد اگه امام رضا نداشت، کبوتراش چیکار می کردن؟» 

سلیم باشکوه پیش از این، نمایشنامه «خواب خوب خواب» را در سال ۱۳۹۶ کارگردانی کرده و روی صحنه برده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: نوزده، نود ونه ، ایوب آقاخانی ، خواب خوب خواب ، سلیم باشکوه ، نمایشنامه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: ایوب آقاخانی خواب خوب خواب سلیم باشکوه نمایشنامه خواب خوب خواب سلیم باشکوه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۱۷۴۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شوفرهایی که خواننده شدند + فیلم

همشهری آنلاین - بهاره خسروی : قصه ها و ترانه های و ماشین‌نوشته های تهران قدیم خط به خطش برای اهالی تهرانی که در گرد و غبار روزگار مویی سپید کرده‌اند پر از خاطره‌های فراموش نشدنی است.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

«محمود منیعی» تهران‌پژوه، درباره این موضوع توضیح می‌دهد: «با عجین شدن خودرو در زندگی روزمره مردم و جمع شدن بساط درشکه‌چی‌ها اغلب راننده‌ها برای جلب مشتری بیشتر و بازارگرمی سعی می‌کردند از ‌ترفندهای مختلفی استفاده کنند. قدیم‌ها خودروها فاقد پخش‌صوت یا رادیو بودند. به همین دلیل، اغلب راننده‌ها سعی می‌کردند با خوش‌وبش و نقل روایت‌های جالب به نحوی با مسافران ارتباط بگیرند تا اینکه به مرور زمان راننده‌ها یا شوفرهای خوش‌صدا شروع کردند به آوازخوانی در طول مسیر که در ماشین دودی هم انجام می‌شد.»

بنا بر این، خواندن تصنیف‌هایی کوچه‌بازاری مانند ترانه معروف ماشین مشدی ممدلی نه بوق نه صندلی و از قند و شکر ساخته‌ام جوجه خروس، آقایان یکی یه دونه خروس و... در هنگام سفر رواج پیدا کرد.

اما قصه ماشین‌نوشت ماجرای جالب‌تری دارد. مطالبی که اغلب برگرفته از دلمشغولی‌های روزمره صاحب خودرو بود. درباره فرهنگ ماشین‌نوشت‌ها «سیدجمال هادیان طبایی‌زواره» کتابی با عنوان «اتول‌نامه» نوشته است که در آن به موضوع همین ماشین‌نوشت‌ها و معروف‌ترین و پر مخاطب‌ترین آنها در میان راننده‌ها پرداخته شده است.

منیعی در این باره می‌گوید: «زیبایی بصری خودروها و اینکه پیام و اثری تلنگرآمیز برای ذهن مخاطب داشته باشد برای راننده‌های تهران قدیم بسیار مهم بود و به همین دلیل سعی می‌کردند وسیله نقیله‌شان را با بهترین شکل و نوشته‌ها تزیین کنند و به نحوی تو چشم شهر باشد؛ از جمله: عمرا اگر لنکه‌ام را پیدا کنی / خدایا هیچ جوانی را نامراد نکن/ مژده ‌ای دل که مسیحا نفسی می‌آید / سلام جیگر طلا / ناظم نظم جهانی کی می‌آیی / خدا کند که بیایی و..»

کد خبر 848729 برچسب‌ها هویت شهری تهران اتومبیلرانی

دیگر خبرها

  • شوفرهایی که خواننده شدند + فیلم
  • عرضه «پرونده مختارنامه» در نمایشگاه کتاب تهران
  • درام و فانتزی ژانر فیلم‌های هشتمین پاتوق فیلم کوتاه شدند
  • رونمایی از سه کتاب منتخب آثار جشنواره شهید آوینی
  • تلویزیون درام ورزشی می‌سازد/ چرا آثار کمدی کمتر به آنتن می‌رسد؟
  • تاکید نماینده استان در مجلس خبرگان رهبری بر باشکوه برگزار کردن اجلاسیه شهدای استان
  • جشنواره‌ هنر‌های نمایشی کودکان و نوجوانان در همدان
  • بدرود آقای پل استر
  • برنامه‌های جدید کانون پرورش فکری برای بچه‌ها
  • «چشم‌ها تنها برای دیدن نیستند»